Monica Roos

Al geruime tijd volg ik met veel plezier het boekenblog van Leesdame.nl. Luna, de dame achter dit blog, beschrijft op luchtige en persoonlijke wijze haar leeservaringen. Daarbij schuwt ze het niet haar eerlijke (onderbouwde) mening te geven. En daar hou ik van. Ik speelde al een tijdje met de gedachte om haar te vragen iets over ‘Liefde of Luchtkasteel?’ te schrijven. Uit een aantal van haar recensies kon ik echter opmaken dat haar voorkeur niet uitgaat naar romantische zwijmelboeken ;-). Via Instagram kwam ik toch met haar aan de praat en tot mijn vreugde bleek ze wel open te staan voor het idee. Dus stuurde ik haar een recensie-exemplaar. En dat was toch wel spannend!

Gelukkig kon ik me helemaal vinden in haar eindoordeel: ‘Monica Roos weet een grote (erotische) fantasie van vrouwen om te zetten in een volwaardig romantisch verhaal’. Lees hier de volledige recensie. Met dank aan Luna die voor mijn boek uit haar comfortzone wilde stappen!

Heel leuk zo’n contract, en dan?
Met het terugsturen van het getekende contract wist ik dat mijn boek er echt ging komen. En vanaf dat moment kwam alles in een stroomversnelling. De tijd van dromerig voor me uit staren boven mijn manuscript was voorbij. Tijd voor actie, tsjakka!
Ik had bedacht dat het wel leuk zou zijn als mijn boek nog voor Valentijnsdag uit zou kunnen komen. Dit hield in dat ik een week na het tekenen van mijn contract de definitieve versie van mijn manuscript moest aanleveren. Even aanpoten dus om met een stofkam alle foutjes en dingen die nog net iets mooier gezegd konden worden op te sporen en aan te passen. Op sommige momenten kon ik echt even geen Ewout en Michelle meer zien! Maar het lukte me om op een gegeven moment op de verzend-button te drukken.

Meer lezen

Mijn vorige blogpost eindigde ik met de mededeling dat ik ging proberen een uitgever te vinden voor Liefde of Luchtkasteel?. De lange stilte die hierop volgde deed jullie vast al vermoeden dat dit niet van een leien dakje ging. Om in achtbaantermen te blijven: mijn zoektocht leek erg op een ritje in de Vogel Rok van de Efteling: een ijzingwekkende duikvlucht in complete duisternis.

Het zwarte gat dat uitgever heet
Vol goede moed ging ik aan de slag. Ik had natuurlijk wel gehoord van andere (beginnende) schrijvers hoe lastig het is om onder de aandacht te komen bij een uitgever, maar ja, die hebben niet zo’n leuk boek geschreven als ik ( 🙂 enige eigenwijsheid is ook mij niet vreemd).
Enfin, een dik jaar en diverse realiteitschecks later was het me wel duidelijk: je manuscript opsturen naar een uitgever is alsof je het in een zwart gat schiet. Je hebt geen enkel idee wat er daarna mee gebeurt.
Geen bericht is goed bericht, in elk geval geen afwijzing, dacht ik in het begin nog, maar toen de doodse stilte aan de andere kant steeds langer duurde, begon ik toch te twijfelen. Is het zo slecht? Ligt het aan de erotiek? Ik had overal aan gedacht: uitgevers geselecteerd die ook echt bij mijn boek zouden kunnen passen, een goede synopsis gemaakt en een pakkende aanbiedingsbrief met een vlotte pitch. Waarom reageerde er dan niemand?
Een bevriende schrijver vertelde me over de slush pile die veel uitgevers hebben. Toen zakte de moed me wel even in de schoenen.

Meer lezen