Dit is niet het favoriete onderwerp van heel veel schrijvers denk ik. Ook niet die van mij. Ik schrijf liever over de hoofdpersonen in mijn verhalen, zij zijn veel belangrijker en interessanter. Maar OK, wat persoonlijke informatie over de schrijver hoort erbij, daarom hieronder een interview met mijzelf 🙂 .

Beschrijf jezelf in 3 woorden
Poeh, wat een lastige vraag.
Je hebt hem zelf bedacht.
Dat is waar. Eh, even denken hoor … In het bezit van een levendige fantasie, empathisch, een tikkeltje ondeugend.
Dat zijn 11 woorden.
O ja, ik ben er nog één vergeten: mijn grootste struikelblok is de schrijfregel ‘schrijven is schrappen.’ Ik haat schrijfopdrachten met een maximum aantal woorden.

Hoe ben je begonnen met schrijven?
Ik ben eigenlijk begonnen als fanatiek lezer. Schrijven heb ik altijd leuk gevonden en het ging me makkelijk af, maar verder dan wat stukjes voor de schoolkrant of het clubblad van de zeilvereniging ging het niet. Het verlangen om verhalen te bedenken en op te schrijven is echt gegroeid uit mijn liefde voor lezen. Dit prikkelde mij om het ook te proberen, op mijn eigen manier.
Gek eigenlijk, sinds ik zelf schrijf lees ik een stuk minder. Ik kijk ook anders naar de wereld. Een boek, een film of serie, iemand die iets vertelt in de kroeg; alles is een ‘verhaal.’ In gedachten ga ik ook altijd meteen met interessante verhalen aan de slag om ze nog interessanter te maken. Dit resulteert erin dat ik me regelmatig dingen anders ‘herinner’ dan anderen. Thuis sta ik bekend als een notoire alternative-facts-generator, maar gelukkig zorgen mijn kinderen er onverbiddelijk voor dat ik met beide benen op de grond blijf.

Toen ik een aantal jaar geleden met een kort verhaal een schrijfwedstrijd won, had ik voor het eerst het gevoel dat er wel eens een schrijver in me zou kunnen schuilen en dat ik mezelf hier verder in wilde ontwikkelen. Feedback en aanmoediging van andere schrijvers die ik persoonlijk en via internet leerde kennen hebben me hierbij enorm geholpen.

Vanwaar die voorkeur voor liefde en erotiek?
Tja, wat kan ik zeggen. Ik ben een keukenmeid 🙂 . Dol op romantische literatuur, Bouquetreeks, Vijtig tinten grijs en alles wat daartussen ligt. En ik schrijf wat ik zelf graag zou willen lezen. Veel romantische boeken stoppen waar ik zou willen dat het doorgaat. Mijn schrijfsels gaan dus vaak verder dan het moment dat ‘hij haar naar de slaapkamer draagt en de deur sluit.’ Ik heb zelf niet zoveel met het woord erotiek, dat is gewoon een sjiek woord voor seks. Liefde en seks horen bij het leven en gaan vaak gepaard met heftige emoties. Dat is de reden waarom ik er graag over lees en schrijf.

Monica Roos is niet de naam die in jouw paspoort staat, hoe zit dat?
Klopt, Monica Roos is een pseudoniem. Mijn echte naam is geen geheim, maar ik heb hier om twee redenen voor gekozen. Ten eerste ‘bekt’ mijn naam niet zo lekker en ten tweede heb ik naast mijn schrijverscarrière ook nog een kantoorbaan, het leek me verstandig deze enigszins van elkaar gescheiden te houden.

Wat staat er allemaal nog op je schrijvers-wishlist?
Tjonge, heb je even? Best eng om je dromen zo zwart op wit uit te spreken, maar ook spannend om na een tijdje nog eens te kijken wat er allemaal wel of niet van terecht is gekomen. Dus OK, in willekeurige volgorde van urgentie en bereikbaarheid:

  • Een uitgever vinden voor Liefde of Luchtkasteel?
  • Een vervolg schrijven en uitgeven (deze ‘borrelt’ al in mijn hoofd)
  • Een young adult roman schrijven samen met mijn dochter
  • Nog veel meer boeken schrijven
  • Al mijn tijd aan schrijven kunnen besteden
  • Een cursus scenarioschrijven volgen (liefst in Spanje of Italië 🙂 )
  • Een scenario voor een film of serie schrijven
  • Een publieksprijs winnen
  • Een van mijn boeken verfilmd zien op het witte doek. Voor Liefde of Luchtkasteel? had ik bijvoorbeeld Michiel Huisman en Sigrid ten Napel in gedachten voor de hoofdrollen en dat de titelsong dan geschreven en uitgevoerd wordt door Ilse de Lange :-). Maar misschien slaat mijn fantasie nu weer iets teveel op hol!
  • Een vertaling van mijn boek(en) uitbrengen in het buitenland

Tot zover dit interview. Graag sluit ik af met een citaat van één van mijn favoriete taalkunstenaars Herman Finkers:

“Mag ik u hartelijk bedanken voor uw aandacht?”
“Gaat uw gang”.
“Ik wil u hartelijk bedanken voor uw aandacht”.
“Gaat uw gang”.
“Hartelijk bedankt voor uw aandacht”.
“Geen dank”.
“En ik had het nog zo gevraagd!”
“Tja, er is niks meer aan te doen”.
“O, nou, u wordt bedankt”.
“Ja, dat idee had ik al. Kopje koffie?”
“Mag ik bedanken?”
“Gaat uw gang”.
“Ik wil u hartelijk bedanken voor het lekkere kopje koffie”.
“Gaat uw gang”.
“Hartelijk bedankt voor het lekkere kopje koffie”.
“Geen dank, nog een kopje”.
“Alstublieft…”
“Dank u wel…”
“Geen dank…”
“Waarom niet?”