Gehaast liep ze door de entree van het New Yorkse appartementencomplex, het beleefde “Good evening, Miss Winters!” van de portier negerend. Mensen groeten vond ze overbodig. Haar ogen waren gericht op de lift. Het klik-klakken van de hoge hakken op de marmeren vloer verstomde toen ze haar doel had bereikt en naar binnen stapte. De liftboy drukte op de knop en bijna geruisloos zoefde de lift naar boven tot de deuren midden in de hal van haar appartement open gingen. Zonder iets te zeggen duwde ze de liftboy een geldbiljet in de handen, waarna hij zich snel uit de voeten maakte. Een zucht ontsnapte aan haar lippen. Eindelijk alleen na de eindeloze reeks imbecielen waar ze vandaag mee had moeten werken! Lopend door het hypermoderne interieur kleedde ze zich uit. Eén voor één belandden haar kledingstukken op de grond. Ze nam niet de moeite om het licht aan te doen, er kwam genoeg licht naar binnen door de glaswand die een spectaculair uitzicht over de stad gaf. De kleurig verlichte skyline reflecteerde in de enorme antieke spiegel die midden in de living stond. Opvallend, omdat hij zo afweek van de rest van de meubels. Het beeld werd onderbroken toen haar naakte silhouet voor de spiegel stapte. Haar blik gleed liefkozend over haar spiegelbeeld, gulzig als een dorstige minnaar. Uren had ze hier al staan kijken, met een koortsachtige blik in haar ogen, gebiologeerd en doordrongen van een verlangen dat ze nog nooit eerder had gevoeld.
Koket draaide ze een rondje, stapte giechelend naar de spiegel toe en stak haar hand uit om haar evenbeeld aan te raken. Ze keek zichzelf verbaasd in de ogen toen haar vingers echter niet het koude glas raakten, maar diep in het glanzende oppervlak wegzakten. Een vreemde kracht leek haar naar binnen te zuigen, haar arm was nu volledig verdwenen in de spiegel. Ze schrok, maar het voelde alsof haar lichaam onder ging in een heerlijk, warm bad en ze liet zich zonder verzet meevoeren, centimeter na centimeter, naar de andere kant.

Daar stond ze, verbaasd, neus aan neus met haar levende spiegelbeeld. Nieuwsgierig gleden haar handen over haar lichaam, langs de curve van haar taille naar haar zachte borsten. Eerst voorzichtig, maar steeds brutaler. Elke streling werd rechtstreeks gekopieerd, gelijktijdig gegeven en ontvangen. De honger die ze al zo lang voelde, vond eindelijk een uitweg toen ze haar eigen mond ving in een zinderende kus. Haar zoete lippen weken uiteen voor de hete plundering van haar tong diep in haar mondholte, terwijl de lichtheid in haar hoofd toenam. Ze hapte naar adem toen ze de kern van haar verlangen beroerde. Het gekmakende, gezwollen knopje tussen haar benen, dat een draaikolk van opwinding veroorzaakte in haar buik. Ze begon te hijgen. De niet aflatende, ritmische bewegingen tussen haar benen brachten haar steeds dichter bij verlossing. Zichzelf diep in de ogen kijkend, voelde ze haar hoogtepunt naderen. Een onnatuurlijke schittering verscheen in haar ogen en werd feller en feller. Toen kwam ze klaar, schreeuwend, in tweevoud. Uit haar ogen spuwde een verzengend, wit licht dat haar aaneensmolt en verteerde.

Op de achtergrond ging de telefoon. Na drie keer schakelde het antwoordapparaat in en liet het standaard bericht horen. Na de piep klonk de stem van haar moeder. “Narcissa, ben je thuis? Toe, neem eens op lieverd, we hebben al zo lang niets van je gehoord. Je vader en ik missen je.”
Even bleef het stil, toen werd de verbinding verbroken. Op de vloer lag een narcis. De tere, heldergele bloemblaadjes weerkaatsten in de spiegel. Achter de skyline kwam langzaam de zon op.